INFORMACJA O RODO - czytaj więcej...

Jeśli chcesz otrzymywać bieżące informacje o wszystkich wydarzeniach w MCSW „Elektrownia”,
napisz na adres e-mailowy: kinga-marketing@elektrownia.art.pl

Polub nasz profil na FACEBOOKU i zasubskrybuj nasz kanał na YOUTUBE

Plan postępowań  o udzielenie zamówień publicznych w MCSW ELEKTROWNIA w 2018 roku.

Ogłoszenie o wyborze oferty „Świadczenie usług z zakresu programowania i realizacji projekcji filmowych w kinie Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” oraz organizowania wydarzeń kulturalnych w ramach działalności kina”.

OGŁOSZENIE WYBORZE OFERTY NA NAJEM LOKALU UŻYTKOWEGO

Ogłoszenie o przetargu na „Świadczenie usług z zakresu programowania i realizacji projekcji filmowych w kinie Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” oraz organizowania wydarzeń kulturalnych w ramach działalności kina”.

Polskie terrorystki?
Panel dyskusyjny towarzyszący wystawie Anki Leśniak pt. patRIOTki
Piątek, 23.11.2018 roku, godz. 18.00

Anka Leśniak w swojej sztuce przywołuje nietuzinkowe, wymykające się łatwym interpretacjom biografie kobiet z przeszłości. Tym razem artystka sięgnęła do opisanej w książce Wojciecha Lady Polscy terroryści historii kobiet, które w pierwszych latach XX wieku włączały się w działalność polskich organizacji bojowych, biorąc udział w zamachach na carskich urzędników. Roznosiły bibułę, transportowały broń, a niekiedy zrzucały bomby z balkonów. Jak pisze Wojciech Lada: „był to szereg niemal anonimowych dziś kobiet, które zwykle wpadały po roku lub dwóch działalności. Po zesłaniu i katordze wracały, prowadząc potem skromne życie robotnic”. Historia zapamiętała tylko te, które w II RP stały u boku liczących się mężów, jak Aleksandra Piłsudska, albo te nieliczne, które same robiły karierę polityczną.

Projekt patRIOTki i wystawa prezentowana w Radomiu plasują się na pograniczu zagadnień związanych z historią, pamięcią, społeczeństwem i sztuką. Wpisują się też we współczesną żywą debatę o pojęciu patriotyzmu i łączonych z nim pojęć, takich jak suwerenność, naród, walka. Zadają pytanie, czym jest polski patriotyzm na tle niepokojów i zmian we współczesnej Europie i jak w tej narracji postrzegają siebie kobiety.

Panel dyskusyjny będzie okazją do rozmowy na temat politycznych postaw kobiet i motywów ich działań w przededniu odzyskania niepodległości, ale także o tym, jak obecnie postrzegamy ich aktywność. Czy współczesne polskie aktywistki mają coś wspólnego z działaczkami sprzed stulecia? Jak przez ten czas zmieniły się metody i cele walki? Zostanie również poruszona kluczowa w kontekście wystawy kwestia relacji między faktami, historyczną narracją i sztuką, a w szczególności reinterpretacja historii w perspektywie feministycznej.

W panelu wezmą udział:

Wojciech Lada, historyk i dziennikarz. Współpracował m.in. z „Rzeczpospolitą” i „Życiem Warszawy”, publikował w „Focusie Historii”, „Newsweeku Historii” i tygodnikach opinii. Opublikował książki: „Wielkie Ucieczki” (2010) – o nielegalnym przekraczaniu granicy w PRL-u, „Polscy Terroryści” (2014) – poświęconą socjalistycznym bojówkom walczącym z caratem na przełomie XIX i XX wieku oraz „Bandyci z Armii Krajowej” (2018), dotyczącą przestępczości i zbrodni w szeregach AK.

Anka Leśniak, artystka, historyczka sztuki, autorka projektu patRIOTki. Zajmuje się rolą kobiet w historii i historii sztuki. W 2016 roku obroniła doktorat na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie obecnie wykłada. Brała udział w ponad 90 wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Korei Pd., Austrii, Niemczech, na Malcie. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego(2011), laureatka stypendiów kulturalnych Łodzi (2015) i Gdańska oraz KulturKontakt w Wiedniu (2016).

Katarzyna Lewandowska, historyczka sztuki, feministka, kuratorka, aktywistka, działaczka na rzecz praw istot nieludzkich i wykluczonych. Wykładowczyni ASP w Gdańsku oraz Gender Studies w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu. W badaniach skupia się na poszukiwaniu cielesności w sztuce współczesnej, wykorzystując dyskurs filozofii feministycznej. Zainteresowana jest sztuką zaangażowaną, która wchodzi w krytyczny dialog z władzą. Zajmuje się także motywami kobiecości w sztuce tybetańskiej. Autorka cyklu wystaw: FEMININE, ANARCHIA, MŁODE.

Magdalena Ujma, krytyczka sztuki, kuratorka wystaw i projektów z zakresu sztuki współczesnej. Ukończyła historię sztuki i zarządzanie kulturą. Prowadziła Galerię NN w Lublinie, pracowała w redakcji Kwartalnika Literackiego „Kresy”, a następnie w Muzeum Sztuki w Łodzi i w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie. Obecnie kieruje Muzeum Tadeusza Kantora w Cricotece. Jest kuratorką lub współkuratorką wielu wystaw, wśród których znalazły się m.in. „pany chłopy chłopy pany” w skansenie i w BWA Sokół w Nowym Sączu (z Wojciechem Szymańskim, 2016) oraz „Polski las” w Galerii Białej w Lublinie (2017). Wydała książkę „Sztuki wizualne. Skandale” (2011). Do jej zainteresowań należą: polska sztuka i kultura wizualna XX i XXI w., sztuka artystek, a także polska krytyka artystyczna w ujęciu metakrytycznym. 

Koncert LAY D FUNK w Cafe Elektrownia 

LAY D FUNK to instrumentalny kwartet grający muzykę fusion, w której doszukamy się inspiracji wieloma gatunkami: jazzem, funky, soulem, bluesem, czy muzyką klasyczną.

Zespół powstał w 2013 roku w Radomiu. Podstawowy skład tworzą:
Tomek Strzelczyk - saksofony
Michał Wróbel - bas
Mateusz Skórkiewicz - perkusja
Jarek Zarychta - klawisze

LDF nagrał dwie płyty „Miejski zgiełk” oraz „Made in Satisfaction”. Brał udział w ogólnopolskich festiwalach muzycznych m.in. Jazz Festiwal New Cooperation w Zamościu, X Jazz Hanza w Koszalinie, Azoty Jazz Festiwal w Tarnowie, Radomski Festiwal Jazzowy, grał w wielu klubach w Polsce, a także na Litwie i Łotwie.

Do udziału w swoich koncertach kwartet często zaprasza Gości, dzięki którym jego muzyka ciągle nabiera nowych kolorów i znaczeń. Współpracował z takimi formacjami i osobistościami sceny muzycznej jak: Algis Kilis, Dario Zema, Piotr Schmidt, World Project - Virtual Band, Jacek Delong, Michał Trzpioła (Pilichowski Band), Władysław Komendarek, Darek Kozakiewicz, Krzysztof Sadowski, Andrzej Urny, Antymos Apostolis, Jan Akerman, Anthony Gomes czy Kevin Harris.

Koncert odbędzie się w piątek, 23 listopada, o godz. 20.30 w Cafe Elektrownia w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, przy ul. Kopernika 1 w Radomiu.
Wstęp – 10 zł. Liczba miejsc siedzących ograniczona. Obowiązuje rezerwacja telefoniczna: 506 876 851 lub 533 030 431.

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na film „Złączyć się z Narodem”, który będzie dostępny w ofercie kina od 16 listopada 2018 r. – 16 maja 2019 r. w wybranych pokazach bieżącego repertuaru oraz na zamówienie grup zorganizowanych oraz wybranych pokazach repertuarowych.
Złączyć się z Narodem, dokument, reż. Jerzy Szkamruk, Polska 2018

Film opowiada  o naszych rodakach i ich potomkach wywiezionych na Kazachskie stepy. Przez lata komunizmu, pod groźbą kar zabraniano im ojczystej mowy, represjonowano 
i wmawiano im, że Polski już nie ma. Oni jednak zachowali kulturę, wiarę i tradycję, choć nawet Ojczyzna o nich zapomniała…
Teraz pojawiła się nadzieja powrotu do Kraju. Muszą pozostawić swój dobytek, przyjaciół 
i groby swoich bliskich… Nawet ci, którzy dobrze mówią po polsku, z uwagi na akcent etykietowani są „ty jesteś ruski”. Czy w tej Polsce się odnajdą? Czy Ojczyzna ich przodków będzie ich Ojczyzną? Czy ją pokochają? Czy Ojczyzna ich pokocha? Czy ludzie, którzy tu mieszkają ich zaakceptują?
Film realizowany był w Kazachstanie latem i zimą. Piękne zdjęcia zostały oprawiane muzyką Marii Pomianowskiej.

Rezerwacje pod numerem telefonu 48 386 16 60 lub 383 60 77. Cena biletów 12 zł/osoba.

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na Mini Przegląd Filmów Krzysztofa Zanussiego.

Krzysztof Zanussi to – polski reżyser i scenarzysta filmowy, teatralny i telewizyjny, producent filmowy, publicysta, pedagog oraz filozof, ma 79 lat. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych reżyserów polskiego kina. Jego filmy odznaczają się niezwykłą oryginalnością, są zawsze przepełnione refleksją i trafną obserwacją. Reżyser porusza w nich problematykę moralną, psychologiczną, ukazuje życie wewnętrzne bohaterów. Krzysztof Zanussi zajmuje się również reżyserią teatralną, bywa scenarzystą, kierownikiem artystycznym, a także producentem. Artysta jest też autorem książek "O montażu w filmie amatorskim" i „Rozmowy o filmie amatorskim” oraz członkiem Akademii Filmowej przyznającej Felixy. 16 października 1998 r. odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi. Krzysztof Zanussi jest również posiadaczem tytułu doktora honoris causa moskiewskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Filmografia: 1980: Kontrakt, 1980: Constans, 1981: Z dalekiego kraju, 1982: Imperatyw, 1984: Rok spokojnego słońca, 1985: Paradygmat, 1988: Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest..., 1989: Stan posiadania, 1990: Życie za życie. Maksymilian Kolbe, 1992: Dotknięcie ręki, 1995: Cwał, 1997: Brat naszego Boga, 2000: Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową, 2002: Suplement, 2005: Persona non grata, 2007: Czarne słońce, 2008: Serce na dłoni, 2009: Rewizyta, 2014: Obce ciało oraz 2018: Eter

Posiada w swoim dorobku również liczne filmy telewizyjne, stworzył także cykl telewizyjny „Opowieści weekendowe”.

23.IX, godz. 18.00 - BRAT NASZEGO BOGA, biograficzny dramat religijny, Polska, Niemcy, Włochy (119’), od 12 lat (lektor)
Film biograficzny, adaptacja sztuki Karola Wojtyły. W teatrze trwają przygotowania do przedstawienia, wykonawca głównej roli opowiada o swym bohaterze, Adamie Chmielowskim, malarzu i duchownym. Stopniowo akcja przenosi się z garderoby teatralnej na scenę, potem na ulice i do wnętrz XIX-wiecznego Krakowa.

1-6 XII –ETER, dramat historyczny, Polska, Ukraina, Węgry, Litwa, z udziałem Włoch 2018 (117’)
Początek XX wieku, Podole. Lekarz (Jacek Poniedziałek) pasjonuje się eterem – substancją uśmierzającą ból i odbierającą świadomość, tajemniczą i śmiertelnie niebezpieczną. Gdy ofiarą jej działania pada młoda dziewczyna, lekarz zostaje skazany na śmierć. Niespodziewanie udaje mu się uniknąć stryczka. Doktor znajduje pracę w zaborze austriackim, w wojskowej twierdzy dowodzonej przez komendanta (Andrzej Chyra). Poza oficjalną praktyką, na własną rękę ponownie zaczyna prowadzić coraz dziwniejsze eksperymenty: na żywych i na umarłych. Obsesyjnie doskonali swoją wiedzę o eterze pozwalającym manipulować bólem, pożądaniem i wolą poddanych mu ludzi. Jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za próbę zawładnięcia ludzkim umysłem?

3 XII, godz. 18.00 - OBCE CIAŁO, dramat, Polska, Rosja, Włochy 2014 (117’)
Angelo (Riccardo Leonelli) i Kasia (Agata Buzek) poznają się w skąpanych słońcem Włoszech i zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia. Ich związek zostaje jednak gwałtownie przerwany decyzją dziewczyny o wstąpieniu do klasztoru i jej wyjazdem do Polski. Angelo rusza za ukochaną, aby nakłonić ją do zmiany zdania. Zatrudnia się w międzynarodowej korporacji, a jego zwierzchnikiem zostaje bezwzględna i cyniczna szefowa - Kris (Agnieszka Grochowska). Wspierana przez gotową na wszystko asystentkę Mirę (Weronika Rosati), kobieta będzie próbowała zmusić podwładnego do złamania wszystkich zasad, którym zawsze był wierny. Międzynarodowa koprodukcja w reżyserii Krzysztofa Zanussiego w gwiazdorskiej obsadzie. Agacie Buzek, Agnieszce Grochowskiej i Weronice Rosati na ekranie partneruje niezwykle przystojny Włoch - Riccardo Leonelli. W pozostałych rolach zobaczymy Janusza Chabiora, Jacka Poniedziałka, Ewę Krasnodębską, Sławomira Orzechowskiego oraz Stanisławę Celińską. "Obce ciało" to ostatni film, do którego muzykę napisał wybitny kompozytor - zmarły w grudniu 2013 roku Wojciech Kilar.

Anka Leśniak, patRIOTki
Wernisaż: 26.10.2018 roku, godz. 18.00
Wystawa czynna do 30.11.2018
Kuratorka wystawy: Olga Filanowska

Projekt patRIOTki podejmuje problem patriotyzmu, ukazanego poprzez postawy kobiet z czasów zaborów. Punktem wyjścia jest tu książka Wojciecha Lady Polscy Terroryści, w której autor opisuje zamachy na carskich urzędników dokonywane na ziemiach dawnego zaboru rosyjskiego, czasami skuteczne, lecz często nieudolne, pociągające za sobą przypadkowe ofiary. Kobiety brały w tej aktywności czynny udział, nie tylko roznosząc bibułę, ale także transportując broń, amunicję oraz... rzucając bomby z balkonów, jak Wanda Krahelska, Albertyna Helbertówna czy Faustyna Morzycka.

Anka Leśniak urodziła się w 1978 roku. Doktorat na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom magistra sztuki, praca dyplomowa obroniona z wyróżnieniem na Wydziale Edukacji Wizualnej (obecnie Wydział Sztuk Wizualnych) Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, dyplom magisterski z historii sztuki, Uniwersytet Łódzki. Od kilkunastu lat zajmuje się rolą kobiet w historii i historii sztuki. Jej projekty mają charakter intermedialny, używa w nich mediów takich jak video, instalacja, fotografia, malarstwo rozszerzone, rzeźba.

CZYTAJ DALEJ...

FOTORELACJA Z WERNISAŻU

Leszek Lewandowski. Tańcząc w ciemnościach.
Wernisaż:14.09.2018, godz. 17.00
Wystawa czynna do 30.11. 2018
Kurator wystawy: Zbigniew Belowski

Wystawa Tańcząc w ciemnościach gromadzi obiekty stworzone przez Leszka Lewandowskiego na przestrzeni dwudziestu kilku lat. Wiele z nich wykonano wykorzystując precyzyjne wytyczne matematyczne oraz wiedzę z zakresu optyki. Artysta odwołuje się więc do dwóch dziedzin nauki, które w powszechnej świadomości uznawane są za podstawy racjonalizmu. Jednak obiekty takie jak Studnia, Wyjście, Homage Hawking, Ściek, czy Iluzja przestrzeni, odwołują się raczej do tego, co w myśleniu ludzkim złudne, irracjonalne, do tej szczeliny, w której ujawnia się – pod warunkiem, że dane nam będzie na nią natrafić – prawdziwy kształt rzeczywistości daleki od trywialnie pojmowanej matematycznej prostoty. Jak jednak połączyć to, co racjonalne z tym co irracjonalne w obliczu matematycznej precyzji, czy alians taki jest w ogóle możliwy? Odpowiedź na tak postawione pytanie odnaleźć można w tekstach z pozoru przynależnych do dwóch przeciwstawnych porządków intelektualnych: Człowieku matematycznym napisanym przez przedstawiciela formacji modernistycznej i Opowieściach kosmikomicznych autorstwa czołowego europejskiego postmodernisty.

W pochodzącym z roku 1913 eseju Człowiek matematyczny Robert Musil wymienia szereg cech matematyki, które charakteryzują ją jako najdoskonalszą dyscyplinę naukową stworzoną przez człowieka. Zdaniem Musila matematyka jest bowiem skrajnie ekonomiczną postacią myślenia, idealną aparaturą myślową, której zaletą jest umiejętność teoretycznego przewidywania wszystkich możliwych przypadków, dzięki której zadanie, z którym nie można się było uporać, na przykład podsumowanie nieskończonego szeregu liczb, daje się w sprzyjających okolicznościach rozwiązać w kilka chwil.

Tak, jak matematyka u Musila, sztuka Leszka Lewandowskiego jest bezinteresowna, nieekonomiczna i namiętna. Artysta, tak, jak Musilowski matematyk wierzy, iż to, czym się zajmuje, przyniesie kiedyś zapewne także jakąś korzyść praktyczną, ale nie to pobudza go do pracy […] służy prawdzie, to znaczy swojemu losowi, a nie celowi tego losu. Nawet gdyby efektem jego wysiłku była po tysiąckroć ekonomia, to w gruncie rzeczy jest to bezgraniczne poświęcenie i pasja. Korzyść praktyczna może w tym wypadku oznaczać zmianę przyzwyczajeń percepcyjnych, co jest wyzwaniem jednocześnie pociągającym i przepełniającym obawą.

Tak jak opowieść o kształtowaniu się wszechświata i powstawaniu życia na Ziemi u Calvino służy budowaniu możliwości alternatywnego odczytania faktów ustalonych przez zastępy naukowców, tak sztuka Lewandowskiego odkrywa przed odbiorcą nowe wymiary percepcji, zaprasza go w podróż niemal równie fantastyczną jak spadanie w nieskończoność narratora, Urszuli H’x i Porucznika Fenimore’a w opowiadaniu Kształt przestrzeni.

Leszek Lewandowski, podobnie jak Italo Calvino, wychodząc od racjonalnych, matematyczno-fizycznych reguł prowadzi nas w świat fantastyki, iluzji, zadziwienia, które jednak nigdy całkowicie nie wzybywają się pierwiastka naukowości.

Leszek Lewandowski urodził się w 1960 r. w Świerklańcu. Absolwent katowickiego Wydziału Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom Wyróżniony 1988. Doktorat na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu – 2011. Stypendia: Transfer 1998 oraz  Ministra Kultury i Sztuki w roku 1990, 2000, 2007, Rezydencja-Transfer 1997, Ostrawa 2007, Czeski Krumlow 2009. Artysta i kurator, animator życia kulturalnego z zakresu sztuki alternatywnej Bytomia, Katowic i Jaworzna. Prowadził galerie Kronika (Bytom) w latach 1992 do 1998, w Górnośląskim Centrum Kultury – powołał do istnienia galerię Sektor 1 otwartą na fenomeny powstające na styku sztuk wizualnych i nowych technologii, na instalacje multimedialne oraz Fundację Sektor działającą na rzecz galerii, autor koncepcji Biennale Sztuki Współczesnej – Art Sektor. W latach 2005 / 2008 członek komisji Śląskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej - działania popularyzatorskie na rzecz upowszechniania sztuki nowoczesnej, projekty edukacyjne w przestrzeni publicznej miasta / m.in. Od sztuki kupowania do sztuki poznania, Art City.  Od roku 2007 Wiceprezes Fundacji Sektor  w Katowicach – m.in. organizacja i prowadzenie cyklicznego programu edukacyjno - kulturalnego Silesian Art School obejmującego warsztaty, wykłady z zakresu teorii i historii sztuki, estetyki, aranżacji i spotkań autorskich adresowanego do odbiorców sztuki nowoczesnej. Od 2012 do 2017 wykładowca Intermediów na wydziale rzeźby ASP w Krakowie.

FOTORELACJA Z WERNISAŻU

Antonina Konopelska, Nieśmiertelność z wosku
Ekspozycja w ramach projektu „Kadry pod napięciem”

Wernisaż: 03.08.2018 roku, godz. 14.00
Wystawa czynna do 31.10.2018
Kuratorka wystawy: Monika Małkowska


Spójrzmy na galerię postaci w cyklu „The Wax of Poland” Antoniny Konopelskiej – skąd my ich znamy? Jedno pewne – dostąpili zaszczytu odtworzenia w wosku i innych materiach, dających złudzenie obcowania z żywym człowiekiem, więc na pewno musieli dokonać czegoś imponującego, wsławić się czymś niezwykłym.
Tylko… czy na pewno?
Żyjemy w czasach, gdy każdy może stać się celebrytą i wzbudzić zainteresowanie tłumów. Często nie trzeba wiele, żeby zyskać popularność – niekiedy wystarcza udział w popularnym programie (w tradycyjnych mediach bądź cyfrowych), gdzie liczy się sama obecność – bez względu na to, czy popis okaże się rewelacją czy też totalnym obciachem…
Kto zasługuje na nieśmiertelność?

Nie tę w sensie nieskończonej w czasie egzystencji, lecz w znaczeniu trwania w pamięci potomnych. Tę zapewnia uwiecznienie z pomocą artefaktów, wykonanych w trwałych materiałach.
Ten przywilej przysługuje wielkim tego świata – takim, którzy zmienili bieg historii, zasłużyli się czymś dla ludzkości, wyróżniali się talentem czy wiedzą.

Jednak Madame Tussaud wcale nie kierowała się tymi względami, odtwarzając czyjeś podobizny w wosku z hiperrealistyczną wiernością. Na samym początku chodziło jej o dokumentację medyczną, potem – o utrwalenie wyglądu nieszczęśników zgilotynowanych w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej z racji niewłaściwego pochodzenia czy poglądów. Gdy opuściła ojczyznę i wyemigrowała na Wyspy Brytyjskie, zabrała ze sobą swój woskowy dorobek. W Londynie otworzyła swój pierwszy Gabinet Figur Woskowych. Wówczas przekonała się, że publiczność łaknie makabry. Z czasem gabinet Madam Tussaud wzbogacił się o pozytywniejsze typy – wzorcowych członków high society, a także osoby wyróżniające się dokonaniami, funkcją czy urodą.
Od czasu otwarcia londyńskiej galerii upłynęło prawie 200 lat; interes po madame dawno temu przejęła rodzina; powstały liczne filie gabinetów na wszystkich kontynentach (obecnie w 24 miastach). Jeszcze więcej jest kolekcji woskowych konterfektów bez licencji spadkobierców pomysłodawczyni, jednak wykorzystujące ten prosty koncept. Są takie i w Polsce - w Łodzi powstało objazdowe muzeum Woskowych Figur Bajkowych.

Stworzenie wiernej woskowej kopii człowieka zabiera około pół roku pracy kilku specjalistów i wymaga blisko 250 przymiarek. Woskowe egzemplarze są o 2 procent większe od oryginałów, jako że wosk nieco kurczy się z czasem.
Antonina Konopelska odwróciła ten proces do góry nogami. Stworzyła wirtualny gabinet figur woskowych. Wykreowała fotograficzne portrety udające zdjęcia woskowych hiperrealistycznych rzeźb. Zamiast woskowych postaci jako modele posłużyli jej żywi ludzie. Swoich kolegów ze studiów na Wydziale Sztuki Mediów warszawskiej ASP upodobniła do woskowych kukieł.

Martwe oko, nienaturalnie wygładzona skóra, zastygnięte mięśnie twarzy, usztywnione gesty – wszystko to tworzy iluzję obcowania z woskowymi manekinami.
Widz poddaje się tej grze. Nawet nie kojarząc podobizn z żadną ze znanych mu person, wierzy, że ci woskowi ludzie – a raczej ich prototypy – są czy byli ważni, zapisali się czymś w historii, wyróżnili przymiotami.
A co, jeśli są przeciętniakami?

Nieważne. Istotne, że popkultura uznała ich za godnych upamiętnienia – jako najbardziej typowych przeciętniaków generacji. Każdy NIKT, uwieczniony w wosku, staje się KIMŚ. Z woli innych przeciętniaków.

Antonina Konopelska. Urodziła się w 1990 roku. Zasadą jej artystycznych eksperymentów jest kontakt z drugim człowiekiem. Posługuje się fotografią i video. Testuje rolę dźwięku i muzyki. Absolwentka Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej – Kowalni – Grzegorza Kowalskiego na Wydziale Sztuki Mediów warszawskiej ASP /2016/. Doktorantka ASP w Katowicach.

Sztuka Wydziału Sztuki – 25 lat Wydziału

Wernisaż: 26.10.2018, godz. 12.00
Wystawa czynna do 26.11.2018 roku
Kurator wystawy: Andrzej Markiewicz

Wystawa Sztuka Wydziału Sztuki to wydarzenie, które otwiera jubileusz obchodów 25-lecia Wydziału Sztuki Uniwersytetu Technologiczno–Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu a także wpisuje się do kalendarza ważniejszych prezentacji sztuki współczesnej w naszym mieście. Ekspozycja ukazuje aktualne tendencje w sztuce oraz, co ważniejsze, osiągnięcia artystów, których twórczość obejmuje różne dziedziny sztuk wizualnych: malarstwo, rysunek, grafikę, rzeźbę, fotografię czy też działania multimedialne i intermedialne. Jej organizacja stwarza niepowtarzalną okazję do bezpośredniego kontaktu ze sztuką współczesną, nadto daje możliwość otwartego kontaktu ze środowiskami artystycznymi, pracownikami naukowymi Wydziału Sztuki, krytykami i miłośnikami sztuki. Założeniem wystawy jest przedstawienie dokonań i postaw twórczych artystów - pedagogów mających związek z Wydziałem przez minione 25 lat.

FOTORELACJA Z WERNISAŻU

Adwokaci Polscy Ojczyźnie
Otwarcie wystawy: 30.10.2018 g. 17.00
Wystawa czynna do 25.11.2018

W obchody 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości wpisują się również obchody 100-lecia Odrodzonej Adwokatury Polskiej. Sto lat temu - 24 grudnia 1918 roku - marszałek Józef Piłsudski podpisał dekret w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego tworzący podstawy samorządu adwokackiego, który przetrwał próby czasu i historii i do dziś wspiera adwokatów w wykonywaniu obowiązków zawodowych.
Celem prezentowanej wystawy jest przybliżenie sylwetek wybitnych polskich adwokatów, którzy wyróżnili się w historii Polski. Oprócz zdjęć, ekspozycja zawiera noty biograficzne oraz krótkie rysy historyczne.

Wspomniane są zarówno postaci adwokatów walczących zbrojnie (jako powstańcy i żołnierze, Sybiracy) o niepodległość Polski pod zaborami, jak i tych,  którzy  angażowali się w ratowanie polskiej tożsamości i kultury.
Wystawa prezentuje biogramy adwokatów, którzy w po I wojnie światowej obejmowali ważne urzędy w administracji państwowej i samorządowej. Przypomniane są także sylwetki adwokatów-poetów, pisarzy, krytyków i historyków literatury a nawet adwokatów, którzy zrobili karierę filmową jako aktorzy.

Wystawa przypomina również mroczne czasy II wojny światowej, podczas której adwokaci oddawali swoje życie za ojczyznę. W latach 1939-1945 zginęło ok. 50% adwokatów – i ponad 90 % aplikantów adwokackich w walce, obozach koncentracyjnych, gettach, Katyniu. W czasach komunizmu adwokaci zapisali się chlubnie jako obrońcy w procesach politycznych, stając odważnie po stronie praw i wolności obywatelskich. Angażowali się również w działalność polityczną, zostając w wolnej Polsce posłami i senatorami.
Wystawą tę pragniemy oddać hołd pamięci adwokatom, którzy nie tylko w godny sposób wykonywali swój zawód, ale też oddali swoje talenty i życie Ojczyźnie. Są chlubą Adwokatury, naszym wzorem oraz zobowiązaniem, by nie ustawać w obronie praw i wolności człowieka i obywatela.

Wieczory z Mistrzem
Z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na „Wieczory z Mistrzem”. Jest  to cykl spotkań z wielkimi polskimi aktorami, odtwórcami kultowych ról w wielkich adaptacjach kanonu polskiej literatury.

Na spotkanie z OLGIERDEM ŁUKASZEWICZEM zapraszamy 15.12.2018 o godz.19.00
Powspominamy rolę generała Fieldorfa, słynnego oficera AK w filmie „Generał Nil”, w reżyserii Ryszarda Bugajskiego.

Bilet wstępu na spotkanie – 15 zł normalny, ulgowy (dla emeryta i rencisty) – 7 zł
Informacja pod numerami telefonów:  505 38 28 24 oraz 48 48 383 60 77

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na niekonwencjonalne filmy dla dzieci i młodzieży oraz program edukacyjny Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej. Projekty realizujemy w naszym kameralnym kinie (120 miejsc) wyposażonym w najnowocześniejszą aparaturę projekcyjną.

 I - Proponujemy państwu projekcje filmów (dostępne w bieżącym repertuarze lub u dystrybutorów) dla różnych grup wiekowych. Filmy są pełne ciepłego humoru, pozytywnej energii i niezapomnianych przygód. Wyjście do naszego kina to także wartości edukacyjne i dydaktyczne. Dzięki naszym propozycjom uczeń kształtuje postawę otwartości wobec świata i innych ludzi, zdobywa wiedzę i nowe umiejętności, poznaje inne kultury, jest w prowadzony w świat wartości, którego w zwariowanych animacjach i komercyjnym kinie trudno znaleźć.

II -Drugą propozycją cykliczną (karnety) są Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej. To odbywające się przez cały rok szkolny projekcje kinowe dla uczniów, realizowane w ramach wybranego przez klasę jednego z cykli tematycznych. Przygotowane cykle kierowane są do poszczególnych grup wiekowych i dostosowane do ich kompetencji i umiejętności. Każdy pokaz poprzedza prelekcja multimedialna wprowadzająca uczestników w tematy podejmowane w danym filmie. Cały program NHEF jest zgodny z podstawą programową MEN. Nauczyciele otrzymują interdyscyplinarne materiały dydaktyczne (informacje o filmie i reżyserze, scenariusze lekcji, karty pracy, opinie psychologów, etc.) Szczegóły na stronie  www.nhef.pl.
Honorowy patronat nad programem objęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Rzecznik Praw Dziecka oraz Europa Cinemas.

III – Najbliższą naszą propozycją będzie festiwal filmów dla dzieci i młodzieży Frajda 28 IX – 8 X, w którym pokażemy 5 filmów dostępnych wyłącznie na tym festiwalu.

Zapraszamy do uczestnictwa w naszych projekcjach również dla grup zorganizowanych (cena biletu 12 zł) w dowolnym terminie (I i III propozycja) i spotkania cykliczne NHEF. W załączeniu adresy dystrybutorów z filmami www.vivarto.pl, www.bombafim.pl,  www.aurorafilms.pl, www.kinodzieci.pl, www.kinoświat.pl, które możecie państwo wybrać oprócz bieżącego repertuaru i zamówić w naszym kinie.

 
Cafe Elektrownia to jedyne w swoim rodzaju miejsce, usytuowane w przestrzeni wyjątkowej, bo w samym sercu Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w centrum Radomia. To miejsce stworzone z myślą o wszystkich tych, którzy potrzebują chwili wytchnienia, lektury ulubionej książki w zacisznym miejscu przy wyśmienitej kawie, miejsca do spotkań zawodowych (strefa Wi – Fi) czy po prostu poprawienia nastroju – to zapewni domowe ciasto pieczone przez właścicieli według babcinej receptury.

Wnętrze Cafe Elektrownia jest utrzymane w minimalistycznym charakterze, a jej wielkim atutem jest przestrzeń otwarta na główny hall, recepcję oraz księgarnię Elektrowni. Wyjątkowy klimat miejsca tworzy tu oczywiście bliskość sztuki, którą można podglądać przez oszklone ściany. Przez cały rok nie wychodząc na zewnątrz można podziwiać mural, prezentowany na murze Elektrowni w ramach projektu Kadry pod napięciem. Kawiarnia posiada duży, bezpłatny parking, jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych. Cafe Elektrownia to miejsce zarówno dla indywidualnych odwiedzających jak i grup, nowoczesne i przestrzenne wnętrze może pomieścić ponad 40 osób. Często organizowane są tu koncerty. Kawiarnia oferuje również szeroki serwis cateringowy dostosowany do indywidualnych potrzeb. Właściciele zapraszają w godzinach 12.00 – 21.00, na specjalne okazje godziny otwarcia ustalane są indywidualnie.

https://www.facebook.com/cafeelektrownia/

ZOBACZ NASZĄ KAWIARNIĘ