6 marca 2009 odbył się performance Bartosza Łukasiewicza pt.: 

AIR STRUCTURES/ UKŁADY POWIETRZNE

AIR STRUCTURES/ UKŁADY POWIETRZNE to projekt, który składa się z balonów i sznurków. W procesie jego powstawania biorą udział kamienie i kilka innych przedmiotów, którym nie należy jednak przypisywać zbyt wielkiego znaczenia. Nie chodzi tu bowiem o przedmioty, ale obecność i udział widza… Z drugiej strony, można powiedzieć, że UKŁADY POWIETRZNE to praca, która nie wymaga obecności nikogo więcej, poza nią samą i przestrzenią, w której się rozgrywa. Jak to możliwe? To proste: artysta instaluje w pomieszczeniu pewien układ przestrzenny, który koresponduje z tym wnętrzem. Nie chodzi tu jednak o architekturę ani zmysł estetyki – praca nie ma upiększać wnętrza – tylko totalnie je zmienić, zreorganizować, przebudować. To, co kiedyś było ścianą zmienia swoje znaczenie i nie stawia oporu; betonowa podłoga pod stopami staje się taflą wody; powietrze, wypełniające balony staje się zbyt ciężkie, aby można było je unieść na plecach, światło zaczyna kapać z kranu. W tej nieustannej zabawie, która nazywa się sztuką nie obowiązują żadne reguły ani wartości. Przedmioty stają się tym, czym chcemy, aby się stały. Zrzucamy z nich słowa i nazwy, pod którymi kryje się substancja, która te nazwy nadaje – my sami. Dalej już nie da się uciec a zmiana przedmiotu który jest naszą świadomością przestaje być zabawą. Ściana znowu napotyka na opór, beton znów jest zbyt zimny i twardy, powietrze przenika wszystko. Jak karma nas.