Obrazy uniwersalne, lokalne i domowe
Wystawa malarstwa, filmów video i działań w przestrzeni publicznej Piotra C. Kowalskiego i Joanny Janiak
Wernisaż: 13 stycznia 2012, godz. 18.00

Wystawa czynna do 5 lutego

Obrazy malowane jagodami, wiśniami, współtworzone przez naturę, malowane przez opony samochodów i buty przechodniów kurzem i pyłem, obrazy przechodnie, przejezdne i przejściowe Piotra C. Kowalskiego zobaczymy w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu.

Artysta od lat 90. eksperymentuje z różnymi technikami, materiałami i sposobami powstawania obrazów. Wykorzystując tradycje dadaizmu, surrealizmu czy ruchu Fluxus, poszerza granice malarstwa. Proces otwartości widoczny w postawie twórczej Piotra C. Kowalskiego zostanie przeniesiony na sposób prezentacji jego sztuki. Widz łatwiej dotrze do obrazów artysty, które zostaną umieszczone w radomskich hotelach. Tego typu otwartość deklarowali już amerykańscy twórcy w końcu lat 50., co zaowocowało rozwojem sztuki w przestrzeni publicznej, a także demokratyzacją jej percepcji.

W „Elektrowni” można też będzie obejrzeć obrazy, które Piotr C. Kowalski zaprojektował specjalnie dla Radomia. W połowie listopada tego roku wykonał działania artystyczne, rozkładając płótna w miejscach, które odegrały ważną rolę w historii miasta bądź są dzisiaj istotnymi punktami spotkania jego mieszkańców. Teatr, wydział sztuki, główny miejski deptak na ulicy Żeromskiego, a także ulice, gdzie rozegrały się wypadki czerwcowe 1976 roku stały się areną tych działań. Artysta zainicjował, a ludzie chodząc bądź jeżdżąc po płótnach, bezwiednie stworzyli konceptualne wizerunki Radomia. Jeszcze jedną serię obrazów stworzyli Radomianie na płótnach pozostawionych przez artystę w centrach handlowych. Mogli tu pisać i malować, co im przyjdzie do głowy. Jednocześnie nie znajdziemy tu raczej głębokich filozoficznych myśli, raczej pobieżne spostrzeżenia i wyrazy chwilowych emocji. Piotr C. Kowalski uczynił twórcami tych obrazów anonimowych (chyba, że zechcieli się podpisać) i przypadkowych przechodniów w myśl fluxusowej zasady, że każdy z nas jest twórcą.

Od kilku lat autor włącza innych współautorów do swojej twórczości. Od 2003 roku współpracuje z żoną Joanną Janiak, która przez wiele lat zajmowała się tworzeniem filmów telewizyjnych. Jak sama zauważa: stała się „w naturalny sposób Inną w obszarze eksperymentów artystycznych Piotra, opuszczając chętnie gorset telewizyjnych schematów”. W Radomiu duet artystyczny pokaże także wspólny projekt - mroźne obrazy powstałe w wyniki działania temperatury. Oboje chętnie sięgają po nowe metody i nowe miejsca prezentacji.

Ich wystawa będzie pokazywana także w przestrzeni publicznej miasta. W telewizji lokalnej w Radomiu pojawią się Megabajty malowania - dziesiątki zmultiplikowanych telewizyjnych obrazów Joanny Janiak, na których możemy m.in. obserwować proces malowania Piotra C. Kowalskiego w plenerze, nad morzem. Kamera autorki obserwuje malarza podczas jego pracy. Tym razem możemy oglądać sam proces twórczy, który jest być może ważniejszy od efektu – czyli skończonego dzieła sztuki, a także dynamiczny, ruchomy pejzaż morski.

Tytuł wystawy Obrazy uniwersalne, lokalne i domowe zaproponowany przez artystów odnosi się do specyfiki ich sztuki. Obrazy uniwersalne Piotra powstają i mogą powstać wszędzie na świecie: w Wenecji, Barcelonie, Tokio, ale też w Poznaniu czy Radomiu. Jednocześnie obrazy przechodnie są lokalne, bo są śladami konkretnych miejsc. Na wielu z nich widnieją studzienki z napisami konkretnych miast. Lokalne są tez mroźne obrazy duetu, bo mogły powstać tylko w obszarze klimatycznym, gdzie temperatura spada poniżej zera. Natomiast obrazy domowe to te elektroniczne: ekrany telewizorów i komputerów w naszych domach.

Piotr C. Kowalski ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecny Uniwersytet Artystyczny), gdzie jako profesor zwyczajny prowadzi katedrę malarstwa. W latach 1993-1999 był dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej. W latach 2003-2005 był kuratorem i organizatorem wystawy Kolekcja ASP w Poznaniu.

Joanna Janiak jest dziennikarką i producentką filmów. W latach 1991 – 2005 współpracowała ze wszystkimi stacjami telewizji publicznej. Tworzyła programy studyjne, felietony, reportaże, filmy dokumentalne i artystyczne. Pisze teksty krytyczne o sztuce. Stdiowała filozofię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i na Uniwersytecie Warszawskim.

Kurator: Eulalia Domanowska